Het aards paradijs

Oh Panama land van vrouwen met baarden en snorren.
Oh Panama natte droom van elke priester..
Oh Panama met je goedkoop en lekker bier.
Ach ja Panama het is een veelzijdig land en verrast je elke dag. Als het niet de vrouw met een baard is naast je in de bus, dan is het prijsverschil tussen Las Tablas en Panama City wel.

Het is eigenlijk deze afgelopen twee weken heel veel veranderd, het is eigenlijk raar dat ik nog maar twee weken verder ben. Dus de vorige keer schreef ik dat ik naar een vrijwilger ging om daar te leven ,maar ik ben nooit tot daar geraakt. Toen ik mijn vrijwilger tegenkwam wist hij helemaal niet dat ik ging komen, Pardon? Communicatie is hier niet echt top.. och ja en dan nam hij mij mee naar mensen om met hun te gaan praten en mij voor te stellen en dan nog geen 5 minuten later zeiden die mensen we halen je spullen. Wij willen dat je bij ons komt wonen je verdient beter. Joehoe direct pinten op tafel en daarna de auto in en mijn bagage gaan halen. Ik woon nu in een klein huisje met beide grootouders, ik deel mijn kamer met mijn kleine broer van 12 en mijn zus van 17 die zwanger is slaapt bij mijn mama en papa. Ook leven mijn neef en nicht vaak bij ons en dan gaan mijn ouders slapen in de winkel. Dus nu heb ik echt geen gebrek aan eten ik word echt vet gemest. Ik mag zelfs het huis niet verlaten tenzij ik heb gegeten, ik was eens zonder verrokken, ze had direct naar AFS gebeld omdat ze ongerust was, best wel lief! ik ben hier nu twee weken en ik voel mij super goed in dit gezin. Als ik weg ben en ze bellen of smsen mij is het al zoon wanneer kom je terug of blij je er liever wat langer? Ik noem hun ook gewoon mama en papa en zo begint het ook te voelen.
ik ben ook naar de rest van de familie geweest en allemaal stuk voor stuk heel vriendelijk en net zoals bijna lle Panamezen houden ze van een feestje geven zodat ze een reden hebben om veel te drinken. Secco, rum, bier en wijn het is er allemaal aanwezig.

Ik ben nu ook ondertussen 18, heerlijk ook hier in Panama is dat belangrijk. De dertiende was ook de verjaardag van Emma en dat werd dus op school gevierd. Ze hadden een cake voor haar mee en wensten haar allemaal in het Spaans nog velen jaren en de jongens hopen dat onze blonde schone bij hun blijft. Daarna zijn we met ons 4 naar haar thuis gegaan want Magalie en Jackson waren ook speciaal afgekomen om te komen feest vieren. Bij haar thuis aangekomen de vrouwen achter de kookpotten en de mannen in bed voor een middagdutje. Als we wakke werden stond er een heerlijke vol-au-vent voor ons klaar met frietjes en rijst. Met de magen goed gevuld was iedereen klaar om te gaan feesten in Chitre. We hadden wel een probleem de club was afgehuurd dus zijn we maar gaan vieren in het casino, zolang je een fles Secco hebt maakt het niet uit waar je viert. Eindelijk was het dan 12 uur en is die 17 weggeveegd en staat de 18 er in de plaats. Het was een goeie avond die ik lang met mij ga meedragen.

Maar dit weekend was het gene waar ik naar uitkeek een weekendje San Blas, een van de mooiste plaatsen op deze wereld. Ik kreeg de uitnodiging van Jordan om mee met hem Zara en Lennard mee te gaan. Vrijdag de bus op naar Panama city waar ik een slaapplaats had geregeld bij een AFS vrijwilger. Ann-Sofie was zo vriendelijk om in de terminal op mij te wachten, tis toch een schatje ze. In de macdonalds gaan eten en met dank aan de drukte een gratis extra hamburger en portie friet. Ze heeft me haar Unief getoond en dan ben ik met Priscianis en Cristianis mee naar hun appartement gegaan. In de avond zijn we uit gegaan in Casco Vecho in een bar die juist opende en het was gezellig. (Panamezen kunnen absoluut niet drinken)
Volgende ochtend was het dan zo ver met de auto op weg. Dan in de boot en genieten van het prachtig uitzicht, al de palmbomen en onbewoonde eilanden het is het waard en dan vaarden we voorbij twee dolfijnen, heerlijk om die is in het echt te zien. komen we daar aan op de prachtigste plaats op deze planeet, Palmbomen wit strand en een helder blauwe zee. De zwembroek aan en in het water. we hebben op die dagen veel volk leren kennen: Duitsers, Canadezen, israeliers, Fransen, Amerikanen en een ier. Het waren toffe dagen met hun en zeker toffe nachten! We zijn er ook gaan snorkelen naar een schipwrak, dat was echt een ervaring met al die kleurrijke vissen. Het was spijtig dat we daar wegmoesten foto's zullen nog volgen die moeten nog wat uitgewisseld worden.

Het is nu woensdag en dat is de dag dat er een programma is waarbij Panamezen een bekende zanger moeten nadoen en ik kijk er met veel plezier naar, ik zal hier een paar linken zetten dan kunnen jullie mee genieten.http://www.youtube.com/watch?v=yF6LiLWCnrU
http://www.youtube.com/watch?v=0W571BWy67k
http://www.youtube.com/watch?v=8GXEMmIHnzM

Gisteren heb ik voor de eerste keer Leguaan gekregen en man dat was lekker, de vis is hier ook heel goed net zoals de krab. Ik ben nog altijd blij als ik groenten krijg, ik kijk al niet meer wat er kan tussenzitten of er op mijn bord ligt ik vind het lekker, eindelijk daar zullen ze thuis blij mee zijn.

Chau en doet dat allemaal goed op de universiteit!

Een nieuwe start

Hola amigos

Het is nog altijd moeilijk te vatten dat ik in Panama zit en jullie in het gewone België. Ik geniet elke keer als ik wakker word en besef dat ik hier ben. Er is nog veel werk voor de boeg maar ik begin mij hier echt thuis te voelen als ik nu zou moeten vertrekken zou het toch al wat moeilijk worden.
Het is hier echt top, ik ben blij om even uit België weg te zijn. Ik geniet ervan dat iedereen gewoon goeiedag zegt tegen elkaar en zo hecht met elkaar omgaat. Panamezen zijn heel behulpzame mensen en willen niet meer dan dat ik mij hier thuisvoel

2-4 september hadden we een 'weekend' in het pittoreske Gorgona om daar drie dagen te genieten en onze ervaringen te delen. We zagen er allemaal naar uit om elkaar terug te zien na die eerste maand en onze ervaringen te bespreken. Lien had voorgesteld dat haar broer ons wel zou brengen, dat betekende reizen in stijl! Haar broer werkt voor de president en dat brengt wel wat privileges met zich mee, zoals sirenes en zwaailampen. Dus plankgas naar Gorgona met als er auto in de weg reed de lichten aan. Ik mocht mij uitleven met de microfoon en zo onze aankomst van verre aankondigen! Gorgona heeft geweten dat de prachtige AFS-ers er waren. Al moet ik zeggen dat ook de rest raar opkeek toen er iemand door een microfoon stond te roepen in het Spaans, die ze niet konden zien door de geblindeerde ramen.
Aangekomen in het paradijs   strand en prachtig weer, ook de huisjes die dik in orde waren met hangmat mochten er zijn! Buiten ontspannen waren we er ook om te 'werken'. we maakten onze borst nat voor een spervuur van mogelijke vragen. Dat was voor de een makkelijker dan voor de ander en daar bedoel ik eigenlijk vooral ondertekende mee. Ik kon ze niet beantwoorden omdat ik nu ja een ietwat speciale situatie maar daar leest u later meer over.( heerlijk toch een kleine cliffhanger in een blog?)
Daarna in de avond op het strand een kampvuur dat enkel tot stand kwam door samenwerking van Scouts en Chiro. Je ziet in Panama iedereen vindt elkaar. Tot in de late uurtjes lachen en genieten van de idylische locatie met een lichtshow van bliksem op de achtergrond dat een magnifiek schouwspel was.
Verder genieten van elkaars gezelschap en elklaar steun bieden en zo werd onze kleine familie gesmeed. België, de USA en Panama werden 1 en de ideeën ontsproten en stapelden zich op, Major Lazor in Panama City check! voor de rest nog wat genoten aan het zwembad en dan moesten we al weer terug en jawel en weer met stijl. zo kwam een einde aan drie deugddoende dagen met groenten. (nooit gedacht dat ik zo blij ging zijn nog is groenten te hebben gegeten want dat kennen ze hier niet echt.

Zoals ik al zei was het voor mij wat moeilijker, ik heb nooit echt een gezin gehad vanaf het begin heb ik eigenlijk alleen geleefd mijn mama was letterlijk nooit thuis. Eerst kreeg ik nog eten maar na een week, twee weken niet meer. Ik snapte niet waarom, ik had soms enkel ontbijt of als ik wat later wakker was at ik ontbijt als middageten en dat was het dan. Ik was op het einde van de week uitgehongerd en had ik gelukkig Emma om mijn buikje weer te vullen met het lekkers van haar restaurant. Ik heb dan gevraagd waarom ik geen eten kreeg en waarom ik altijd alleen was, want dat gaat zowat tegen alle voorwaarden en verwachtingen van een gastgezin en daar werd mij verteld dat ik mijn eigen eten moest kopen en betalen en koken en dat ik praktisch altijd alleen zou zijn. Nu ja ik had dan wenend naar AFS kunnen lopen en dan kunnen  vragen om te wissellen en daar dacht ik ook aan. Ik heb dan besloten om het een kans te geven en beginnen echt op mijn eigen te leven. Ik zocht de winkels waar ik eten kon kopen en hoe ik er kon geraken. Sergio had mij gezegd hoe de bus werkte dus dat was een kleine moeite. ik had wel een probleem en  want ik kende de keuken niet maar daar heeft Joe dan weer bij geholpen en zo werd ik elke dag wat zelfstandiger. Ik leerde hoe ik de wasmachine moest gebruiken en dat was eigenlijk niet zo moeilijk en strijken. Ik vervloek sindsdien hemden.. Ik kuiste mijn kamer enzovoort. Ik had eigenlijk van AFS een huis gekregen om in te wonen. Ik ben wel trots op mijn eigen ik heb op mijn eigen leren leven in een land dat ik niet ken en de taal nog niet goed van beheers. Dus ik ben ook wel dankbaar dat ik die stamp onder mijn kont heb gekregen en dat ik nu alles zelf heb gedaan wat mijn mama voor mij in België deed. Ik apprecieer haar werk nu dubbel zo hard nu ik het zelf moet doen. Maar aan de andere kant het is zwaar om zo veel alleen te zijn en geen gezin te hebben. Je mist na een tijd toch wel echt dat vader- en moederfiguur. Al zijn die nog wel altijd in staat om je een standje te geven omdat de blog niet regelmatig genoeg wordt bijgewerkt ook al zit je aan de andere kant van de oceaan. Parenting at distance you are doing it right! Dus heeft AFS logischerwijs besloten om mij hier weg te halen want niemand hoort zoveel alleen te zijn en zijn eigen eten te betalen.Dus morgen vor jullie al vandaag ga ik tijdelijk bij een vrijwilger wonen tot ze een familie hebben gevonden de voor mij kan zorgen.

Er is ook net een lading duitsers aangekomen die vrijwilgerswerk doen en ik heb Johanna een dagje meegenomen naar het strand om kennis te maken en haar de buurt te tonen. Net zoals alle vorige keren was het water van een geweldige temperatuur en een stralende zon. Zondag was dan weer matchday, Ik mocht deze keer van het begin starten en in vergelijking met de vorige match was het veel ruwer. deze keer veel beter gespeeld rol De Petter enkel na 80 minuten eraf moeten gaan na een tackle op de knie en helaas bleef het 0-0. Ik krijg wel veel verantwoordelijkheid ik neem de hoekschoppen en als er een rechtstreekse vrijtrap is mag ik die afwisselend met Chucky nemen.

Volgend weekend ziet er met Emma's verjaardag en mijn verjaardag al allesinds veelbelovend uit!
Dat is dan weer voor een volgende keer, helaas!

Tot de volgende en drinkt op mijn verjaardag allemaal nen bak in mijn naam, danku bij voorbaat.

Samson en Gert-Wij willen voetballen

De dagen volgen elkaar hier snel op, de ene dag regen en de andere bakken dat het niet meer schoon is.
Op de universiteit gaat alles op z'n gemak. We moeten wel binnekort een presentatie over België doen in het Spaans, maar die is al volledig klaar.
Na dat de match van vorige week niet doorging was het deze zondag dan zo ver, eindelijk!
Toch wel een beetje zenuwachtig want iki wist niet goed wat mij te wachten stond. Ik kom direct in een groep terecht dat mij met alles wilt helpen en al plannen ligt te maken voor mijn verjaardag.
We maakten ons klaar, ik met mijn prachtig truitje dat ik cadeau kreeg en opwarmen. We speelden tegen Real Madrid, achteraf gezien was Bale toch wel duidelijk niet van de partij en de rest van de ploeg ook niet.
We hebben met 5-0 gewonnen ook dankzij een paar saves waar courtois zelfs bewondering zou opbrengen.
Ik mocht de hele tweede helft spelen als centale middenvelder de moeilijkheid hier is wel dat je maar met 10 speelt en dus maar met 1 centrale middenvelder dus het was voor mij loodzwaar maar desondanks geen slechte match gespeeld. eenmaal dat de communicatie beter gaat en de conditie zal ik meer ballen krijgen en er meer kunnen recupereren. Achteraf alles gevierd met een paar bakken bier en ik heb er een getrakteerd voor mijn eerste match en Viva Bélgica is waarschijnlijk de nieuwe lijfspreuk. Binnekort krijgen we allemaal truitjes met naam en rugnummer. Ik ga spelen met nummer 17 want de 7 was al bezet, er is nog enkel een discussie over welke naam dat er bij mij opkomt maar dat zien we wel! We hebben de spelersbus nog gedoopt!
Het is wel een grotendeels nieuwe ploeg maar we hopen toch om net als de vorige twee jaar ongeslagen te blijven en de competitie weer te winnen. de honger is groot en zelfs wanner we drie goalen voorstaan blijft iedereen naar voor stormen, Wij willen voetballen zoals SAmson en Gert zouden zeggen.
Ik ga nu met AFS drie dagen genieten In Gorgona aan het strand en daarna zien we wel weer.