Ach je kent het, elke dag word je wakker in je eigen bed (meestal toch) en denk je dit is weer een doorsnee dag. Opstaan, douchen, eten en op de fiets naar school, maar na een paa keer geeuwen gaan de ogen helemaal open en dan besef ik het weer. Ik lig weliswaar in een lekker groot bed maar een bed naast mij ligt een ventje en ahja die noem ik nu broertje. Het is raar, ik spreek nu het merendeel van de dag een andere taal en ik noem andere mensen mijn ouders die toch wel wat bruiner zijn dan de ouders die ik mij kan herinneren, ik noem anderen mijn broer en zus en nog anderen nonkel,tante of neef en nicht. Kortom niet echt doorsnee meer, maar toch een verandering ;). Het begint nu allemaal natuurlijk en ook gemeend te klinken. Elke dag naar de universiteit of in mijn geval toch een poging..
Al is mijn routine in de universiteit niet zoveel anders als die op middelbare school, ik ben nog steeds afgeleid door dagdromen en dergelijke, maar nu gaan die dagdromen niet meer over hoe ik dertig Orcs hun hoofd afhak met 1 slag ( allee meestal toch niet, maar zeg nu wie een beetje van die films hield zou dat nu niet graag doen?) of hoe ik een bal van onze geliefde Rik Rutten weer met een pracht van een reflex uit de kooi haal (eerlijk hij scoort wel eens, maar dit is mijn blog dus ik kies de kijk en kant van het verhaal).
Nu begin ik ook eens meer over mijn toekomst te denken of over wie Robbe Wils Dominguez nu eigenlijk is.
Ik wist natuurlijk al wel wat over mijn eigen, maar toch beetje zelfreflectie kan soms geen kwaad, voor niemand. Dat ik niet perfect is natuurlijk geen verrassing, toch ik had nood aan om mijn eigen beter te leren kennen. Ik ben koppig soms wat op het arrogante af, wat lichtgeraakt en kan bepaalde kritiek nogal moeilijk verdragen terwijl ik kritiek te makkelijk uitdeel, verschrikkelijk lui en ongeorganiseerd en verwacht vaak meer van andere mensen dan ik van mijzelf verwacht. Ik kan zo nog doorgaan maar ik wil toch ook bepaalde goede kanten van mij toch ook even in de schijnwerper zetten. Ik heb een open persoonlijkheid, zelfstandig, onafhankelijk, ik hecht veel waarde aan vriendschap en toch ook aan de mening van mijn vrienden en familie. Ik hou van het avontuur en zet wel eens graag een stapje over de lijn maar soms heb ik dat duztje in de rug nodig (Alcohol en wat minder twijfelde vrienden vallen daar zeker onder). Ik luister naar rede en kan het goed uitleggen, sociaal aangelegd en iemand die er is voor zijn vrienden.
Ook heb ik veel gedacht en zeker de laatste dagen heb ik eigenlijk veel nagedacht over de personen die een belangrijke rol in mijn leven spelen of speelden.. Nu de eerste tekenen van heimwee wat opspelen doet het deugd om met die mensen te praten. Ik denk dat de meeste het wel weten of toch degenen die het moeten weten, ik geef enorm veel om mijn familie, Mijn papa, mama, mijn twee lastpakken van zussen waar ik een hele goede band met heb, een te goede band volgens sommigen (ja ik heb het tegen jullie smeerlapkes van de Chiro ;) ). Ik heb twee paar geweldige grootouders, laat ik ook zeker mijn peter niet vergeten en mijn vele tantes, nonkels, neven en nichten waar ik steeds meer apprecieer om bij te zijn.
Ik hou ook veel van jullie vrienden, mercikes voor de al vele momenten en mogen nog veel volgen, ook zeker voor de velen die er altijd voor mij waren in mijn soms (te) emotionele periodes. Ik heb het die mensen niet altijd even makkelijk gemaakt. Och ja hoort bij de puberteit zeker? Ik denk van wel.
Ik mis jullie dat is duidelijk maar aan terugkeren denk ik niet het is hier veel te goed, maar bepaalde rollen zullen die Panamezen nooit voor mij kunnen invullen. Ik hoop dat jullie het geduld kunnen opbrengen om dit te lezen want dit persoonlijk gedeelte is wel heeeeel wat langer dan verwacht.
Back to Panama, zoals ik heb verteld ging ik met een paar uitwisselingsstudenten figureren in de film 'Hands of Stone' Ik was gevraagd voor twee dagen, we werden verwacht om 5u s'ochtends op het verzamelpunt. Na ons ingeschreven te hebben een ontbijtje en dan gaan omkleden. een broek zo hoog dat het je tepels streelt en een hemd waar elke hipster jaloers op is. Oh ja voeg daarbij de halve liter gel in je haar en daar heb je een prachtige Amerikaanse student uit de jaren '60. Zo'n film is voornamelijk uren wachten. Onze rol was het Amerikaanse volkslied zingen met uitzicht op een protesterende massa Panamese studenten. die de mariniers bestormen in een poging de Amerikaanse vlag neer te halen en die door de Panamese te vervangen. Mocht Mvr. Bockaerts daar nog meer vragen over hebben dan zal ik die natuurlijk met alle plezier beantwoorden. ook schieten ze er eentje uit de vlaggenmast toch leuk om te zien hoe alles ineen steekt in zo'n film, natuurlijke duizend keer dezelfde scene uit elke mogelijke hoek zo nam het twee dagen voor eigenlijk 1 scene. Ik verbleef die dagen met Jackson in het hostel Panamericano vlak bij Luna's het party hostel, spijtig genoeg toen volzet. maar Panamericano ligt in dezelfde wijk en heeft 1 troef dat Luna's niet heeft , een dakterras met een dj installatie die ik vlot aan de praat kreeg( een stekker in het stopcontact steken is nu niet echt moeilijk) dus je maakt gewoon je eigen feest met zicht op de skyline. Het leuke is dat je daar zoveel mensen leert kennen, lekker sociaal zijn is de boodschap.
Dus op zich was dat wel een geslaagd avontuur.
Wat ik hier veel doe is naar het strand gaan je moet ervan profiteren dat alles hier op zo'n korte afstand is.
lekker warm water en een cantine vlak in de buurt dus heerlijke frisse pintjes aan 75 cent en goed gezelschap wat wilt een mens nog meer. Ook stond Magalies vejaardag op het menu, de oppurtuniteit om de groep weer bij elkaar te halen. Jongens bij mij thuis, dames bij Emma thuis. Ik had te horen gekregen dat er een ph was in Las Tablas( openluchtdiscotheek/fuif) inkom afhankelijk van het uur voor ons de eerste dag 8 dollar de dag, hop naar binnen en jawel eindelijk degelijke muziek, Plena afwisselend met ook wat meer Europese muzieken jawel toch ook een flesje Seco en laten we zeggen een historisch avondje dat zich de volgende nacht weer herhaalde want na 1 geslaagde nacht moet men dat toch weer proberen te overtreffen? Vlotjes gelukt dankzij Reino en Colton en wat nieuwe Panamese vrienden. Zondag dan de verjaardag van Magalie gevierd, de knappe en leuke meid uit het Bonheidse ;). Op het gemak een desfile bezocht en gewoon genieten van het samenzijn, daarna rustig doorzakken bij mij thuis in de hangmat. Om af te sluiten nog een bezoek aan de zee en dan afscheid te nemen.
Nu nog op het gemakje nagenieten en we zullen elkaar hopenlijk wel weer snel opnieuw zien.
Wel ook slecht nieuws, Ze hebben mijn vader overvallen toen hij terug kwam van het lotterijkantoor. Hij was gedrogeerd( vermoedelijk via een drankje toegediend) versuft in zijn auto min of meer van de weg geramd. Al het geld gestolen min of meer 2000 dollar waarvan toch ook een aanzienlijke som van ons eigen huishouden. maar het belangrijkste is dat hij in orde is en er geen blijvende schade is.
Maar ze laten zich niet doen, zo'n dingen gebeuren en ze gaan verder met een glimlach op het gezicht en dat bewonder ik.
Geniet nog, ik zal hetzelfde doen!